Üşüyorum!
Yokluğunun ayazında,kışında.
Gelirken gönlümde kurduğun şehri,
Giderken yerle bir ettin ey sevgili.
Artık yok o şehrin sokaklarında oynanan oyunlar, koşuşturan çocuklar.
Yıkık bir viraneye döndü gönlümün içi.
Ve artık güneş de doğup batmıyor sen gittiğinden beri.
Ne bir ses ne de bir seda var şimdi.
5 Yorum
Aramıza hoşgeldin. Şiir güzel olmuş, kalemine sağlık. Devamını bekliyorum.
Teşekkürler Selçuk’cum devamı gelecek inşallah 🙂
Bayıldım ❤
Teşekkürler canım ?
Şiirlerin okuduğun şairlere gidip gelmiş. Burada kalmaya çalış. Özünde.