kimdi bütün bu kara parçalarını,paramparça parçalara ayıran?
sessiz,nefessiz haykırışların sonunda vurdumduymaz çırpınışları ,
dur durak bilmezken yalnızlık ,
neydi bütün bu kara parçalarını paramparça parçalara ayıran ,
bir ölmeyen çiçeğim ucunda ,
vazonun kırılmaya hazır !
ölüm yaklaşırken yaşayacağım
ve hali hazırda yaşatacağım çocukları
vur,vur ölmem ben ,
dağları aşacağım ,
bir güz günü umudu olacağım kırlangıçların.
yer yüzünün herhangi bir coğrafyasına uçacağım ,
umut olacağım gölgesine güneşin ,
yaşayacağım,vur ,
ölüm bedendedir,bir daha ölmem ben.
bir nefes fazlayım,bir toprak deminden.
topla eşyalarını,sürüldün yüreğimden.
ölmeyen çiçeğim,umut olacağım ben.
25.05.2017
Yorumlar kapalı.