Edebiyat, Genel

Maskeler Benliğimi Çaldı

Maskeler Benliğimi Çaldı

Ben Kimim ? Neyin nesiyim böyle?

Ben Kimim ? Neyin nesiyim böyle?

Zaman beynime nüksederken bitap düştüm. Kuralları yok saymakta zorlandım. Yorumsuz izlenimler ardına sığınmıştım. Günahlarımdan arınmadan hemde. Evet günahlarım var benim, hem de sayısız. Bir çoğunu hatırlamıyorum bile. Sahte kişiliğim, sahte bakışlarım… yarısından az gülümsemelerim Tanrı’ya. Sahtekarlık seviyem tanrıma kadar ulaşmıştı. Maskelerime inanır olmuştum. O kadarki gerçek yüzümü unutmuşum. Lanet olası dünyaya kendimi kabul ettirebilmek adına lanet bir insancığa dönüştüm. Hüzünlerim bile yalan, ağıtlarım. Sevgim kendimden geçmiş, sarhoş bir yalancı misali saçmalıyorum inatla. İnançlarım, hurafe artık.

Bitmedi! Gerçek kişiliğimle bile yazmıyorum bunları. Her gece yada sabah, kendim gibi uyumuyorum, uyuyamıyorum. Kulağıma çalan müzik zihnimde yankılanır lakin ben başkası olurum o an. Kalbim yok benim ,duygularım yalan , sevemiyorum ki kimseyi. Her seferinde bir diğer maskemle konuşmuştum. Ve ne kadar doğruyum ki o kişiye ,mutlaka yalan söylemiş veya doğruyu söylememiştim, halen bu yalanlardan bir kaç tanesini okuyorsun ve yazıyorum…

Karanlıkta sorguladığım benliğimi göremiyorum. Kayboldu. Anlatamadığım o kadar çok yalan var ki hayatımda, kendime dahi itiraf edemediğim. Dahi değilim ben, dağılmış paramparça bir zihinle yaşıyorum. Sana bile Anlatamadığım çok şey var 3. Parçam. Ve kendimi ispat etmek üzere verdiğim bir çok mücadelem senin üzerinden devam ediyor biliyor musun? Ne kadar dar düşünmeye çalıştığımı fark ettin. Ve üzerimdeki karanlığı görebiliyorsun. Kararsızlığımı hissediyorsun. Sana neleri ne kadar az anlattığımı, ne kadar çok anlatmadığımı biliyorsun. Gerçi bunlarla ne kadar ilgilendiğini tahmin edebiliyorum.

Karanlık bir odada, yatağını ışığı açmadan bulmaya çalışmak kadar heyecanlı olan hayatım seni pek alakadar etmese de sen zihnimde 3. Parça oldun. Artık hayatımın devamı senin neler düşündüğün ile ilgilenerek geçiyor. Kim bilir bu ne kadar sürecek. Kelimeleri seçmeye çalışırken, gözümün önüne gelen diğer kelimeler ile şuan kurmadığım diğer cümlelerin enteresan taraflarını düşünmekteyim. Fakat odaklanamadığım için onları defalarca unuttum. 3. Parça haricindekiler ile ilgilenmemeye çalışıyorum hala. Bu beni bir hayli yordu. Üşengeç maskem devreye girdi tüm riyakarlığı ile. Sanırım burada bitiriyorum…




5 Yorum

  • Karanlıkta sorguladığım benliğimi göremiyorum. Kayboldu.
    Cümleler o kadar canlı ki mangalda pişmemiş tavuk şişi getiren arkadaşa dediğim gibi “kanka bunlar ötüyor hala, canlı ölmemiş” sende knk öldürememişsin pozitif anlamda söylüyorum. kalemine çay kardeşim 😀 ilk yorumunu benden al

    7 yıl önce
  • Ümit hoşgeldin. yazı güzel betimlemelerde iyi. kalemine çay bilader

    7 yıl önce
  • Eyvallah teşekkür ederim, hoşbuldum 🙂

    7 yıl önce
  • varsayılan avatar

    konu çok güzel anlatılmış okurken zevkle okudum maskeler benlipimi çaldı güzel bir konu olmuş

    7 yıl önce
  • Bi yoruma ne dersin ?

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir