Bakın efendiler;
Bir tek insanlığımız kaldı elimizde… Bizden onu da almaya çalışıyorlar. Çıkarlarımızı bir kenara bıraktığımız için, etrafımızdakilere koşulsuz yardım ettiğimiz için, çıkar gözetmeksizin herkesin yanında olduğumuz için, onları düşündüğümüz, onlarla ilgilendiğimiz için, cinsiyet ayrımı yapmadığımız için, hala insana insan oluşundan ötürü değer verdiğimiz için bizleri yanlış anladılar. Arka sokaktaki ihtiyaç sahibi Ayşe teyzeyi, evine ekmek götüremediği için ağlayan Ali amcayı, açlıktan ölen milyonlarca insanı görüp susmadığımız için bizleri hor gördüler. Sen çok hayalperestsin, tek başına ne yapabilirsin ki dediler. Senin çıkarın vardır, yürüyorsundur, şov peşindesindir, üç gün sonra gideceksindir dediler. Bizler insan gibi yaşamayı bir kenara bırakmadıkça, hep bir çıkar peşinde koşmadıkça, makina olmadıkça bize önyargılı ve saçma bir zihniyetle yaklaştılar. Bizler yolumuzdan dönmeyeceğiz efendiler. Gerekirse insan gibi öleceğiz ama hiçbir zaman çıkarlarımız uğruna makinalaşmayacağız. Çünkü bizler tüm sıfatlarımızdan önce İNSANIZ!!!
2 Yorum
Güzel bir yazı olmuş, yüreğine sağlık.
Teşekkür ederim, sadece yazı olarak kalmaması dileğiyle.