Deneme & Hikaye, Seyahat

1 1 2 3 5 8 13 21 24

Merhaba Çayarası. Hayır Bitlis’in Güroymak ilçesine bağlı köy olan çayarası değil. Uzun zamandır buralarda yokum. Uzun zamandır buralarda kimse yok aslında. Hal bu olunca bu site bir anda gözümde Allah’ın her günü saat 4’te evden çıkıp altında sigara içtiğim dut ağacı haline geldi. Bu durum işi daha ciddi veya daha havalı yapmıyor aslında. Sırf parmaklarım klavyede bu harflerin üzerine gittiği için yazdım cümleyi. Sebebini aramıyorum.

Ben artık hiçbir şeyde sebep yahut sonuç aramıyorum. Bazı insanların hayattaki tek tatminkarlığı bu ve bunun gibi şeylerdir. Onlardan biri de benim. Bu yazdıklarım senin için sırf sürekli Feysbuk’ta dolaşıyor diye okumak zorunda kaldığın sikindirik “Gizemi Açıklanamamış Görenleri Şaşkına Çeviren Hepsi Birbirinden İlginç 16 Eşeğin Siki Fotoğrafı” haberi gibi çerezlik bir yazı olabilir, ama benim için kanserli beyin tomografisi ayrıca bir durum raporu, 14 yaşındaki çocuğun günlüğüne “sevgili günlük bugün…” diye başlayarak yazdığı yazı.

Hayatta ulaşmak istediğim birkaç hedef vardı eskiden. Onlar haricinde yaşamın geriye kalan kısmını sebepsiz ve gayesiz bulurdum. Lakin hayalini kurduğum bu hedefleri gereksiz mükemmelliyetçiliğim yüzünden o denli ulaşılmaz ve imkansız kıldım ki zaman içinde, şimdi hakikaten onlara ulaşma gücüm bile kalmadı. Eskiden dağların ardındaki turunculuğu görüp mesud olan bu gözler şimdi yalnızca hayatta bir saniye daha fazla kalmanın yollarını arar oldu. Buna sebep olan şeylere, kendim dahil, artık saygı duymuyorum.

Her sabah uyandığımda o gün yataktan kalkacak bir sebebimin olmadığı düşüncesiyle selamlıyorum geç kaldığım güneşi. Ama ölmekten de it gibi hatta itoğlu it gibi korkuyorum. Çünkü bu aldığım nefeslerin sahibi olmadığımı ve bunların hesabının sorulacağını biliyorum. İnsanoğlunun en başından bu güne kadar gerçeklerden kaçmak maksadıyla yaptığı şeyleri yapıyorum. Lakin senin de tahmin edebileceğin üzere bu şeylerin dahi bir bedeli oluyor. Çoğunlukla maddi, bazen manevi.

Bu aptal nihilizmin beni hiçbir yere taşıyamacağının farkındayım. Fakat bundan kurtulmaya bir sebepte göremiyorum. Sebepler önemsiz falan deme bana. Şu hayatta bilinçli bilinçsiz yapılan her hareketin ardında bir sebep vardır. Göbek deliğindeki pamuğu çıkarıp “ehehehuehehahraherjsdgdljfgsd” diye sırıtan adam bile bundan garip bir haz duyduğu için yapar bunu. Veya yolda gördüğü kediye simidinin bir parçasını veren adam eve dönerken “iyi bir şey yaptım” huzurunu yakalamak için yapar. Kişinin kendi benliğinden bağımsız bir şekilde hareket etmesi günümüz materyalist dünyasında söz konusu değildir.

O arkadaşlığı ve sevgiyi haddinden fazla yücelten filmlerimizi, çizgi filmlerimizi, kültürümüzü, yazarlarımızı, süslü sözlerimizi ve tüm bu romantizmi oluşturan her şeyi ta götünden sikeyim. Yok öyle bir şey oğlum, tıraş onlar. Tek başınayız bu amına kodumun yerinde. Yalnızlığımızı unutmak için canhıraş verdiğimiz mücadeleyi bir gün hayatın kaçınılmaz kanunu sonlandıracakken bütün bunların içinde nefes almaya çalışmanın beyhudeliğini eğer birgün atarsam içimden, söz seni bu sikik sahibinden kurtarıp en baştan kodlayacağım çayarası. Hem de hiç kimsenin görmediği kadar süslü bir insaniyetle. Elbette bu sıfatların öznesi sensin.

Elveda demiyorum. Görüşmek üzere. System.out.println(“Hello World”)

[zombify_post]




5 Yorum

  • Hayatımı Ay’ın kayboluşuyla Güneş’in doğuşu arasına sığdırmaya çalışan ben, bu sikik tecrübelerimi paylaştığım bu platformda hepinizi selamlıyorum. İşin özü yazdığımı düşündüğüm şeylerin benim için çok büyük bi önemi var demek isterdim ama biliyorumki bunun zerrece önemi yok sizin hayatınızda. Ki ne düşündüğünüzün de benim için bi karıncanın incecik beli kadar bi değeri yok! Lakin burda kendi benliğimin parçalarını sunuyordum bizlere. Biran dedim ki: boşverrr… Zaten ne önemi var ki? Yazacaklarımı bencilce kendi içimde yaşıyorum. Bu benim hoşuma gidiyor. Ama bizler insanız değil mi? Yaşayabilmek için birbirimize ihtiyacımız var! Yaşayabilmek için burdayız. Ve geldim, eskisi gibi bir şeyler karalamaya…

    7 yıl önce
  • gene kalemiyle çok enterasan yerlere dokundu. Arada bi gelip beynimizi böyle sik*p gitmen filan çok hoş, hani eğer birisi arayışta olsa dese ki “ya biri olsa da kafamızın bulanıklığını çamur atarak berraklaştırmaya çalışsa” o sen olurdun heralde.

    6 yıl önce
  • Küçük bir dokunuşla kilden heykeller yapan insanların olduğu canım ülkemde bizim gibi s*kik düşüncelere sahip insanların tutunabilmesi çok zor. Realizme karşı çıkan fikirlerimizin kaleme akıttığı gözyaşları bazen tutarsız, bazen samimi, bazense çok b*ktan. Velhasıl biz bizi bildiğimizi zannedip gülümsüyoruz. Eyvallah kanka.

    6 yıl önce
  • “*” bu karakteri sansür amacıyla kullanmayın yaraklarım. Federaller mi kovalıyor peşimizi. Yoksa RTÜK gizliden gizliye bizi mi okuyor. Sahi, biri rüyalara sansür ile ilgili bir şeyler diyordu??

    6 yıl önce
  • Her ne kadar bizbize olsakta bu platformda bizi tanımayanlarda var kaderdaşım. Bu işaret olmadan tabiki yazabiliriz lakin küfürü bile nazikçe ediyoruz:) Yoksa bizde biliriz ağız dolusu yardırmayı… Ama bunların çok bi önemi yok. Aynı senin, bizim o işareti kullandığımızı farketmen kadar önemsiz. Yani takılma böyle BOKTAN şeylere. Ha unutmadan “Rüyalara Yasak Gelmesin”

    6 yıl önce
  • Bi yoruma ne dersin ?

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir